Odmiana nazwisk

Fleksja rzeczowników

Odmiana nazwisk

Mianownik (to jest):

(Jan)

Wilken

Dopełniacz (brak nam):

(Jana)

Wilkena

Celownik (gratulujemy):

(Janowi)

Wilkenowi

Biernik (zapraszamy):

(Jana)

Wilkena

Narzędnik (razem z):

(Janem)

Wilkenem

Miejscownik (pamiętamy o):

(Janie)

Wilkenie

Wołacz (O, ty!):

(Janie)

Wilkenie_rzad.

Podstawa odmiany nazwiska Wilken

W nazwiskach niemających odpowiedników wśród rzeczowników pospolitych o zachowaniu lub opuszczeniu e w przypadkach zależnych decyduje tradycja odmiany.
Tu przyjmuje się, że e jest zachowane.

Tradycyjne żeńskie formy nazwiska (współcześnie w zaniku)
Odojcowska:	Wilkenówna
Odmężowska:	Wilkenowa

Występowanie w bazie PESEL

Wilken: 21 (kobiet: 15, mężczyzn: 6)

Zobacz rozkład występowania tego nazwiska wg powiatów.

Nazwisko:
Podaj formę podstawową nazwiska (mianownik, liczba pojedyncza), np. Nowak (Nowakowa, Nowakówna), Kowalski, Kowalska, Skarga (Skarżanka, Skarżyna), Rydz-Śmigły, Pawlikowska-Jasnorzewska...
Rodzaj:	nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa (lub członków rodziny) nazwisko kobiet (np. sióstr)