Odmiana nazwisk

Fleksja rzeczowników

Odmiana nazwisk

Mianownik (to jest):

(Jan)

Winklarek

Dopełniacz (brak nam):

(Jana)

Winklarka

Celownik (gratulujemy):

(Janowi)

Winklarkowi

Biernik (zapraszamy):

(Jana)

Winklarka

Narzędnik (razem z):

(Janem)

Winklarkiem

Miejscownik (pamiętamy o):

(Janie)

Winklarku

Wołacz (O, ty!):

(Janie)

Winklarku_rzad.

Podstawa odmiany nazwiska Winklarek

W nazwiskach niemających odpowiedników wśród rzeczowników pospolitych o zachowaniu lub opuszczeniu e w przypadkach zależnych decyduje tradycja odmiany.
Tu prezentuje się tylko formy z wymiennym e (najczęściej spotykane).

Tradycyjne żeńskie formy nazwiska (współcześnie w zaniku)
Odojcowska:	Winklarkówna
Odmężowska:	Winklarkowa

Występowanie w bazie PESEL

Winklarek: 9 (kobiet: 6, mężczyzn: 3)

Zobacz rozkład występowania tego nazwiska wg powiatów.

Nazwisko:
Podaj formę podstawową nazwiska (mianownik, liczba pojedyncza), np. Nowak (Nowakowa, Nowakówna), Kowalski, Kowalska, Skarga (Skarżanka, Skarżyna), Rydz-Śmigły, Pawlikowska-Jasnorzewska...
Rodzaj:	nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa (lub członków rodziny) nazwisko kobiet (np. sióstr)