Odmiana nazwisk

Podaj formę podstawową nazwiska (mianownik, liczba pojedyncza), np. Nowak (Nowakowa, Nowakówna), Kowalski, Kowalska, Skarga (Skarżanka, Skarżyna), Rydz-Śmigły, Pawlikowska-Jasnorzewska...






Mianownik (to jest):(Jan)
Baran
-
Szczepanek
Dopełniacz (brak nam):(Jana)
Barana
-
Szczepanka
Celownik (gratulujemy):(Janowi)
Baranowi
-
Szczepankowi
Biernik (zapraszamy):(Jana)
Barana
-
Szczepanka
Narzędnik (razem z):(Janem)
Baranem
-
Szczepankiem
Miejscownik (pamiętamy o):(Janie)
Baranie
-
Szczepanku
Wołacz (O, ty!):(Janie)
Baranie rzad.
-
Szczepanku rzad.
Podstawa odmiany nazwiska Baran

Taką odmianę tego nazwiska podaje SGJP.

Podstawa odmiany nazwiska Szczepanek
W nazwiskach niemających odpowiedników wśród rzeczowników pospolitych o zachowaniu lub opuszczeniu e w przypadkach zależnych decyduje tradycja odmiany.
Tu prezentuje się tylko formy z wymiennym e (najczęściej spotykane).
Uwaga:
Jeżeli pierwszy człon nazwiska oznacza herb lub zawołanie, to może być nieodmieniany (np. Korwin, Wierusz).
Występowanie w bazie PESEL
Baran: 43748 (kobiet: 22278, mężczyzn: 21470)Szczepanek: 5011 (kobiet: 2554, mężczyzn: 2457)
Dane leksykalne: Słownik gramatyczny języka polskiego (SGJP)
Informacja o występowaniu: Kazimierz Rymut, Słownik nazwisk używanych w Polsce na początku XXI wieku (baza PESEL z 2002 r.)
Możesz też odmieniać po kilka imion i nazwisk jednocześnie.
Zobacz też:
Opracowanie: Zbigniew Bronk, Agencja Informatyczna. Kontakt: Z[kropka]Bronk[at]ai[kropka]pl