Odmiana nazwisk

Podaj formę podstawową nazwiska (mianownik, liczba pojedyncza), np. Nowak (Nowakowa, Nowakówna), Kowalski, Kowalska, Skarga (Skarżanka, Skarżyna), Rydz-Śmigły, Pawlikowska-Jasnorzewska...






Mianownik (to jest):(Jan)
Borken
-
Hagen
Dopełniacz (brak nam):(Jana)
Borkena
-
Hagena
Celownik (gratulujemy):(Janowi)
Borkenowi
-
Hagenowi
Biernik (zapraszamy):(Jana)
Borkena
-
Hagena
Narzędnik (razem z):(Janem)
Borkenem
-
Hagenem
Miejscownik (pamiętamy o):(Janie)
Borkenie
-
Hagenie
Wołacz (O, ty!):(Janie)
Borkenie rzad.
-
Hagenie rzad.
Podstawa odmiany nazwiska Borken
W nazwiskach niemających odpowiedników wśród rzeczowników pospolitych o zachowaniu lub opuszczeniu e w przypadkach zależnych decyduje tradycja odmiany.
Tu przyjmuje się, że e jest zachowane.
Podstawa odmiany nazwiska Hagen
W nazwiskach niemających odpowiedników wśród rzeczowników pospolitych o zachowaniu lub opuszczeniu e w przypadkach zależnych decyduje tradycja odmiany.
Tu przyjmuje się, że e jest zachowane.
Uwaga:
Jeżeli pierwszy człon nazwiska oznacza herb lub zawołanie, to może być nieodmieniany (np. Korwin, Wierusz).
Występowanie w bazie PESEL
Borken: 4 (kobiet: 4, mężczyzn: 0)Hagen: 83 (kobiet: 42, mężczyzn: 41)
Dane leksykalne: Słownik gramatyczny języka polskiego (SGJP)
Informacja o występowaniu: Kazimierz Rymut, Słownik nazwisk używanych w Polsce na początku XXI wieku (baza PESEL z 2002 r.)
Możesz też odmieniać po kilka imion i nazwisk jednocześnie.
Zobacz też:
Opracowanie: Zbigniew Bronk, Agencja Informatyczna. Kontakt: Z[kropka]Bronk[at]ai[kropka]pl