Odmiana nazwisk

Mianownik (to jest):	(Anna)	*Kulmina*
Dopełniacz (brak nam):	(Anny)	*Kulminy*
Celownik (gratulujemy):	(Annie)	*Kulminie*
Biernik (zapraszamy):	(Annę)	*Kulminę*
Narzędnik (razem z):	(Anną)	*Kulminą*
Miejscownik (pamiętamy o):	(Annie)	*Kulminie*
Wołacz (O, ty!):	(Anno)	*Kulmino*_rzad.

Podstawa odmiany nazwiska Kulmina

Odojcowskie nazwiska kobiet z końcówką -ówna i odmężowskie z końcówkami -ina, -yna, tak jak i inne nazwiska kobiet i mężczyzn z takimi końcówkami, mają odmianę rzeczownikową.

To może być forma odmężowska od:Kulma

Występowanie w bazie PESEL

Kulmina nie występuje w bazie PESEL

Dane leksykalne: Słownik gramatyczny języka polskiego (SGJP)

Informacja o występowaniu: Kazimierz Rymut, Słownik nazwisk używanych w Polsce na początku XXI wieku (baza PESEL z 2002 r.)

Możesz też odmieniać po kilka imion i nazwisk jednocześnie.

Zobacz też:

Opracowanie: Zbigniew Bronk, Agencja Informatyczna. Kontakt: Z[kropka]Bronk[at]ai[kropka]pl