Odmiana nazwisk

Podaj formę podstawową nazwiska (mianownik, liczba pojedyncza), np. Nowak (Nowakowa, Nowakówna), Kowalski, Kowalska, Skarga (Skarżanka, Skarżyna), Rydz-Śmigły, Pawlikowska-Jasnorzewska...






Mianownik (to jest):(Jan)
Kurodymówna
Dopełniacz (brak nam):(Jana)
Kurodymówny
Celownik (gratulujemy):(Janowi)
Kurodymównie
Biernik (zapraszamy):(Jana)
Kurodymównę
Narzędnik (razem z):(Janem)
Kurodymówną
Miejscownik (pamiętamy o):(Janie)
Kurodymównie
Wołacz (O, ty!):(Janie)
Kurodymówno rzad.
Podstawa odmiany nazwiska Kurodymówna
Odojcowskie nazwiska kobiet z końcówką -ówna i odmężowskie z końcówkami -ina, -yna, tak jak i inne nazwiska kobiet i mężczyzn z takimi końcówkami, mają odmianę rzeczownikową.
Występowanie w bazie PESEL
Kurodymówna nie występuje w bazie PESEL
Dane leksykalne: Słownik gramatyczny języka polskiego (SGJP)
Informacja o występowaniu: Kazimierz Rymut, Słownik nazwisk używanych w Polsce na początku XXI wieku (baza PESEL z 2002 r.)

Opracowanie: Zbigniew Bronk, Agencja Informatyczna. Kontakt: Z[kropka]Bronk[at]ai[kropka]pl