Odmiana nazwisk

Podaj formę podstawową nazwiska (mianownik, liczba pojedyncza), np. Nowak (Nowakowa, Nowakówna), Kowalski, Kowalska, Skarga (Skarżanka, Skarżyna), Rydz-Śmigły, Pawlikowska-Jasnorzewska...






Mianownik (to jest):(Jan)
Langerenken
Dopełniacz (brak nam):(Jana)
Langerenkena
Celownik (gratulujemy):(Janowi)
Langerenkenowi
Biernik (zapraszamy):(Jana)
Langerenkena
Narzędnik (razem z):(Janem)
Langerenkenem
Miejscownik (pamiętamy o):(Janie)
Langerenkenie
Wołacz (O, ty!):(Janie)
Langerenkenie rzad.
Podstawa odmiany nazwiska Langerenken
W nazwiskach niemających odpowiedników wśród rzeczowników pospolitych o zachowaniu lub opuszczeniu e w przypadkach zależnych decyduje tradycja odmiany.
Tu przyjmuje się, że e jest zachowane.
Występowanie w bazie PESEL
Langerenken: 1 (kobiet: 1, mężczyzn: 0)
Zobacz rozkład występowania tego nazwiska wg powiatów.
Dane leksykalne: Słownik gramatyczny języka polskiego (SGJP)
Informacja o występowaniu: Kazimierz Rymut, Słownik nazwisk używanych w Polsce na początku XXI wieku (baza PESEL z 2002 r.)
Możesz też odmieniać po kilka imion i nazwisk jednocześnie.
Zobacz też:
Opracowanie: Zbigniew Bronk, Agencja Informatyczna. Kontakt: Z[kropka]Bronk[at]ai[kropka]pl