Odmiana nazwisk

Podaj formę podstawową nazwiska (mianownik, liczba pojedyncza), np. Nowak (Nowakowa, Nowakówna), Kowalski, Kowalska, Skarga (Skarżanka, Skarżyna), Rydz-Śmigły, Pawlikowska-Jasnorzewska...






Mianownik (to jest):(Jan)
Mirek
-
Olcha
Dopełniacz (brak nam):(Jana)
Mirka
-
Olchy
Celownik (gratulujemy):(Janowi)
Mirkowi
-
Olsze
Biernik (zapraszamy):(Jana)
Mirka
-
Olchę
Narzędnik (razem z):(Janem)
Mirkiem
-
Olchą
Miejscownik (pamiętamy o):(Janie)
Mirku
-
Olsze
Wołacz (O, ty!):(Janie)
Mirku rzad.
-
Olcho rzad.
Podstawa odmiany nazwiska Mirek
W nazwiskach niemających odpowiedników wśród rzeczowników pospolitych o zachowaniu lub opuszczeniu e w przypadkach zależnych decyduje tradycja odmiany.
Tu prezentuje się tylko formy z wymiennym e (najczęściej spotykane).
Podstawa odmiany nazwiska Olcha
Taką odmianę mają rzeczowniki na -cha
Uwaga:
Jeżeli pierwszy człon nazwiska oznacza herb lub zawołanie, to może być nieodmieniany (np. Korwin, Wierusz).
Występowanie w bazie PESEL
Mirek: 4727 (kobiet: 2364, mężczyzn: 2363)Olcha: 344 (kobiet: 175, mężczyzn: 169)
Dane leksykalne: Słownik gramatyczny języka polskiego (SGJP)
Informacja o występowaniu: Kazimierz Rymut, Słownik nazwisk używanych w Polsce na początku XXI wieku (baza PESEL z 2002 r.)
Możesz też odmieniać po kilka imion i nazwisk jednocześnie.
Zobacz też:

Opracowanie: Zbigniew Bronk, Agencja Informatyczna. Kontakt: Z[kropka]Bronk[at]ai[kropka]pl