Odmiana nazwisk

Podaj formę podstawową nazwiska (mianownik, liczba pojedyncza), np. Nowak (Nowakowa, Nowakówna), Kowalski, Kowalska, Skarga (Skarżanka, Skarżyna), Rydz-Śmigły, Pawlikowska-Jasnorzewska...






Mianownik (to jest):(Jan)
Warchoł
-
Wiktorek
Dopełniacz (brak nam):(Jana)
Warchoła
-
Wiktorka
Celownik (gratulujemy):(Janowi)
Warchołowi
-
Wiktorkowi
Biernik (zapraszamy):(Jana)
Warchoła
-
Wiktorka
Narzędnik (razem z):(Janem)
Warchołem
-
Wiktorkiem
Miejscownik (pamiętamy o):(Janie)
Warchole
-
Wiktorku
Wołacz (O, ty!):(Janie)
Warchole rzad.
-
Wiktorku rzad.
Podstawa odmiany nazwiska Warchoł

Taką odmianę tego nazwiska podaje SGJP.

Podstawa odmiany nazwiska Wiktorek
W nazwiskach niemających odpowiedników wśród rzeczowników pospolitych o zachowaniu lub opuszczeniu e w przypadkach zależnych decyduje tradycja odmiany.
Tu prezentuje się tylko formy z wymiennym e (najczęściej spotykane).
Uwaga:
Jeżeli pierwszy człon nazwiska oznacza herb lub zawołanie, to może być nieodmieniany (np. Korwin, Wierusz).
Występowanie w bazie PESEL
Warchoł: 7624 (kobiet: 3882, mężczyzn: 3742)Wiktorek: 555 (kobiet: 272, mężczyzn: 283)
Dane leksykalne: Słownik gramatyczny języka polskiego (SGJP)
Informacja o występowaniu: Kazimierz Rymut, Słownik nazwisk używanych w Polsce na początku XXI wieku (baza PESEL z 2002 r.)
Możesz też odmieniać po kilka imion i nazwisk jednocześnie.
Zobacz też:
Opracowanie: Zbigniew Bronk, Agencja Informatyczna. Kontakt: Z[kropka]Bronk[at]ai[kropka]pl