Odmiana nazwisk

Podaj formę podstawową nazwiska (mianownik, liczba pojedyncza), np. Nowak (Nowakowa, Nowakówna), Kowalski, Kowalska, Skarga (Skarżanka, Skarżyna), Rydz-Śmigły, Pawlikowska-Jasnorzewska...






Mianownik (to jest):(Jan)
Wiktór
Dopełniacz (brak nam):(Jana)
Wiktora
Wiktóra
Celownik (gratulujemy):(Janowi)
Wiktorowi
Wiktórowi
Biernik (zapraszamy):(Jana)
Wiktora
Wiktóra
Narzędnik (razem z):(Janem)
Wiktorem
Wiktórem
Miejscownik (pamiętamy o):(Janie)
Wiktorze
Wiktórze
Wołacz (O, ty!):(Janie)
Wiktorze rzad.
Wiktórze rzad.
Podstawa odmiany nazwiska Wiktór
W nazwiskach niemających odpowiedników wśród rzeczowników pospolitych o zachowaniu ó lub jego wymianie w przypadkach zależnych na o, decyduje tradycja odmiany.
Tradycyjne żeńskie formy nazwiska
(współcześnie w zaniku)
Odojcowska: Wiktorówna
Odmężowska: Wiktorowa
Występowanie w bazie PESEL
Wiktór: 12 (kobiet: 4, mężczyzn: 8)
Zobacz rozkład występowania tego nazwiska wg powiatów.
Dane leksykalne: Słownik gramatyczny języka polskiego (SGJP)
Informacja o występowaniu: Kazimierz Rymut, Słownik nazwisk używanych w Polsce na początku XXI wieku (baza PESEL z 2002 r.)
Możesz też odmieniać po kilka imion i nazwisk jednocześnie.
Zobacz też:

Opracowanie: Zbigniew Bronk, Agencja Informatyczna. Kontakt: Z[kropka]Bronk[at]ai[kropka]pl